Wychodzi ona niesamowicie smaczna, wilgotna, aromatyczna, taka typowo świąteczna. Uwielbiam ją, ciasta wyszło mi na tyle dużo, że wypełniłam jeszcze kilka misiowych foremek, aby można było jej skosztować przed Wigilią. Cudnie pachnie i smakuje, kocham ciasta z bakaliami (w tym przypadku: żurawina i migdały).

Znalazłam przepis na babeczki, które smakiem nawiązują do Świąt. Babeczki mają to do siebie, że są szybkie w przygotowaniu i dość długo zachowują świeżość. Oczywiście nie pomyślcie sobie, że na moim świątecznym stole były same babeczki. Były one dodatkiem a zarazem dekoracją. Kto chciał to się na jedną skusił, potem zabrałam kilka na poczęstunek dla koleżanek po pasterce.

Nazwa piernik wywodzi się od staropolskiego słowa pierny, czyli pieprzny.  Piernik staropolski dojrzewający tradycyjnie przygotowuje się miesiąc przed Wigilią. Ciasto wtedy fermentuje, a piecze się na tydzień przed. Niektórzy twierdzą, że im ciasto dłużej leżakuje tym lepsze.   Ja piekłam piernik staropolski po raz pierwszy i jego smak mile mnie zaskoczył: intensywnie korzenny, rozpływający się w ustach. Mój leżakował niestety krócej niż miesiąc a mimo to był pyszny.   Z przepisu wychodzą 3 pierniki. Można więc się z kimś podzielić, ale niekoniecznie, bo piernik długo zachowuje świeżość.  Teraz systematycznie będę dodawać przepisy na ciasta, które robiłam na Święta. Czasu aby zamieścić przepisy przed Świętami mi brakowało, więc mam nadzieję, że będą Waszą inspiracją za rok.